Αίτημα γνωμοδότησης προς την Αρχή Προστασίας Δεδομένων για το 13033
Σήμερα, 9 Δεκεμβρίου 2020, η Homo Digitalis αιτήθηκε την έκδοση γνωμοδότησης από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα σχετικά με τη χρήση του ειδικού αριθμού 13033 και την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων όλων των πολιτών που κινούνται εντός της ελληνικής επικράτειας στο πλαίσιο της αποστολής μηνυμάτων στον αριθμό αυτό.
Δεδομένης:
- της ευρείας χρήσης της υπηρεσίας αποστολής SMS στο 13033 από τους πολίτες που μετακινούνται εντός της Ελληνικής επικράτειας, τόσο στο πρόσφατο παρελθόν, στο παρόν, αλλά ενδεχομένως και στο εγγύς μέλλον
- της ελλιπούς και προβληματικής πολιτικής προστασίας προσωπικών δεδομένων που έχει εκδόσει η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας
- της μεγάλης ανασφάλειας που έχει δημιουργηθεί στους πολίτες σχετικά με τη χρήση του αριθμού και το βαθμό επέμβασης στην ιδιωτικότητά τους
Είναι επιτακτική η άμεση έκδοση γνωμοδότησης από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, σύμφωνα με τις αρμοδιότητές της.
Το πλήρες κείμενο του αιτήματος της Homo Digitalis είναι διαθέσιμο εδώ.
Πολίτες απευθύνονται στον Αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. για την χρήση drones και φορητών καμερών στον εξοπλισμό αστυνομικών
Σήμερα, 9.12.2020, κατατέθηκαν ενώπιον του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας, κ. Καραμαλάκη, δύο επιστολές με τις οποίες υποβάλλονται καίρια ερωτήματα και αιτήματα πρόσβασης σε έγγραφα αναφορικά με τη χρήση drones και φορητών καμερών κατά τις αστυνομικές επιχειρήσεις που έλαβαν χώρα στην Αθήνα τόσο στην επέτειο του Πολυτεχνείου (15-18 Νοεμβρίου 2020) όσο και στην επέτειο από τον θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου (6-7 Δεκεμβρίου 2020). Και οι δύο επιστολές κοινοποιήθηκαν στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, κ. Χρυσοχοΐδη, και στον Πρόεδρο της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, κ. Μενουδάκο.
Οι επιστολές συνυπογράφονται από Ελληνίδες και Έλληνες πολίτες που ζουν και εργάζονται στο κέντρο της Αθήνας, μεταξύ άλλων δημοσιογράφοι και δικηγόροι, οι οποίοι είναι ενεργοί στον χώρο της προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου και συμμετέχουν σε οργανισμούς όπως η Homo Digitalis, το Reporters United και το Τhe Press Project.
Πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι η λειτουργία φορητών συστημάτων επιτήρησης, όπως drones και φορητές κάμερες, μπορεί να λάβει χώρα μόνο όταν υπάρχει άμεσος σοβαρός κίνδυνος τέλεσης συγκεκριμένων αξιόποινων πράξεων, ενώ πρέπει πάντα να προηγείται η έκδοση από την ΕΛ.ΑΣ. ειδικής απόφασης με την οποία αιτιολογείται ειδικώς – κάθε φορά – η συνδρομή των αναγκαίων προϋποθέσεων για τη λειτουργία των φορητών συστημάτων επιτήρησης, επεξηγούνται τα συγκεκριμένα πραγματικών στοιχεία που στοιχειοθετούνται, και περιγράφονται λεπτομερώς οι όροι λειτουργίας των φορητών συστημάτων.
Η πρώτη επιστολή εστιάζει τη προσοχή της στην απαγόρευση όλων των δημόσιων υπαίθριων συναθροίσεων που έλαβε χώρα στις 15-18 Νοεμβρίου, κατά την οποία μέσα μαζικής ενημέρωσης και πολίτες ανέφεραν ότι η ΕΛ.ΑΣ. έκανε χρήση drones που φέρουν κάμερες στην Αθήνα, προκειμένου να σχηματιστεί ακριβή εικόνα για την κατάσταση που επικρατεί στους δρόμους της πόλης.
Οι πολίτες ζητούν να μάθουν εάν τηρήθηκαν οι απαραίτητες διασφαλίσεις και υποχρεώσεις που προβλέπονται από την εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία, και συγκεκριμένα ερωτούν:
-Εάν εξέδωσε η ΕΛ.ΑΣ. την απαραίτητη απόφαση λειτουργίας φορητών συστημάτων επιτήρησης πριν την χρήση των drones,
-Εάν έχει καταρτίσει η ΕΛ.ΑΣ. εκτίμηση επιπτώσεων των προβλεπόμενων πράξεων επεξεργασίας στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα πριν από την χρήση των drones,
-Εάν έχει διαβουλευθεί προηγουμένως με την Αρχή Προστασίας Προσωπικών δεδομένων, καθώς και
-Εάν διαθέτει η ΕΛ.ΑΣ. drones – πολυκόπτερα, τα οποία είναι ιδιαίτερα ευέλικτα και παρεμβατικά σε αστικά περιβάλλοντα, και πώς τα προμηθεύτηκε.
Επίσης, οι πολίτες ζητούν πρόσβαση στα ως άνω έγγραφα, όπως επίσης και στο αρχείο πτήσεων των drones της ΕΛ.ΑΣ. για την περίοδο αυτή, προκειμένου να εξακριβωθεί εάν τηρήθηκαν οι απαραίτητες προϋποθέσεις που ορίζει ο νόμος.
Η δεύτερη επιστολή είναι σχετική με την υπ’ αριθ. 7001/2/92/1-α απόφαση της ΕΛ.ΑΣ. να λειτουργήσει συστήματα επιτήρησης στις 6-7 Δεκεμβρίου στο κέντρο (Εξάρχεια – Προπύλαια Πανεπιστημίου Αθηνών – Πλατεία Συντάγματος) και σε λοιπές περιοχές της Αθήνας. Η εν λόγω απόφαση δεν είναι δημόσια διαθέσιμη, ενώ η σχετική ανακοίνωση επί αυτής στην ιστοσελίδα της ΕΛ.ΑΣ. είναι γενική και αόριστη χωρίς να κάνει την παραμικρή αναφορά στα ειδικότερα χαρακτηριστικά των φορητών συστημάτων που τέθηκαν σε λειτουργία. Επομένως, προκαλείται ανασφάλεια για το είδος των φορητών συστημάτων που χρησιμοποιήθηκαν κατά τις επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ. τη δεδομένη χρονική στιγμή (π.χ. drones, φορητές κάμερες σε μπαστούνι κ.α.) και οι πολίτες που υπογράφουν την επιστολή ζητούν να πληροφορηθούν ποια τελικά είδη φορητών συστημάτων επιτήρησης χρησιμοποιήθηκαν από την ΕΛ.ΑΣ., ενώ επίσης ερωτούν εάν η ΕΛ.ΑΣ. ήρθε σε προηγούμενη διαβούλευση με την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων καθώς και εάν κατήρτισε εκτίμηση επιπτώσεων των προβλεπόμενων πράξεων επεξεργασίας στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα πριν από την χρήση των συστημάτων επιτήρησης. Τέλος, οι πολίτες αιτούνται πρόσβαση στην συγκεκριμένη απόφαση προκειμένου να την εξετάσουν για να εξακριβωθεί ότι πληρούνται οι απαραίτητες διασφαλίσεις και, εάν κριθεί απαραίτητο, να προχωρήσουν στην άσκηση των δικαιωμάτων έννομης προστασίας που προβλέπονται από την σχετική νομοθεσία.
Εάν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τις δράσεις της Homo Digitalis αναφορικά με τη χρήση παρεμβατικών τεχνολογιών όπως drones, κάμερες και τεχνολογίες αναγνώρισης προσώπου σε δημόσιους χώρους μπορείτε να επισκεφτείτε την καμπάνια μας ReclaimYourFace.
Τέλος, μπορείτε να διαβάσετε για τη δράση αυτή και στην ιστοσελίδα του Reporters United.
Τι μας νοιάζει το -κάθε- 13033;
Του Πέτρου Τερζή*
Κατά την επαναφορά του ειδικού αριθμού 13033 για την κατ’ εξαίρεση μετακίνηση των πολιτών διαβάσαμε και ακούσαμε πολλά. Από τη δυνατότητα απαγόρευσης εξόδου σε πολίτες που «καταχρώνται» την αποστολή SMS, μέχρι για διαδηλωτές που μετακινήθηκαν προς την πορεία της 17ης Νοεμβρίου έχοντας στείλει SMS για το νοσοκομείο «Αλεξάνδρα».
Το δυσάρεστο με τέτοιες ειδήσεις είναι πως η χρήση της γλώσσας, οι ανάγκες του ρεπορτάζ και οι συγκυρίες από τις οποίες ανακύπτουν περιορίζουν αισθητά τη δυνατότητα μας να δούμε τα γεγονότα από άλλη ματιά. Πίσω, όμως, από τις επιγενόμενες εντυπώσεις για μέλη κομματικής οργάνωσης που «προσποιούνται» ίωση για να κατέβουν στην πορεία, υπάρχουν ερωτήματα που ανεπαισθήτως διέφυγαν το δημόσιου διαλόγου.
- Μπορούν να ξέρουν οι αρχές ποιοι πολίτες πάνε και πού;
- Μπορεί, άραγε, το 13033 να αρνηθεί μετακινήσεις;
- Έχει άλλος, πέραν της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, πρόσβαση στα SMS; Αν ναι, πώς, ποιος και γιατί;
- Και κυρίως γιατί, ως πολίτες, μας νοιάζει το 13033;
Η Homo Digitalis έχει καιρό τώρα θέσει σειρά ερωτημάτων ζητώντας απαντήσεις στα τρία πρώτα ερωτήματα (δείτε εδώ). Μένει, λοιπόν, να επιχειρήσουμε να απαντήσουμε στο τελευταίο.
Είναι δύσκολο, άβολο και σχεδόν άχαρο να βρει κάποιος,-α τη δύναμη να μιλήσει για προσωπικά δεδομένα εν μέσω μιας πανδημίας. Οι πολίτες φοβούνται για τις ζωές τους, οι ΜΕΘ αγκομαχούν μετρώντας αντίστροφα, άνθρωποι πεθαίνουν χωρίς να μπορούμε να φωνάξουμε αντίο, αποφάσεις λαμβάνονται επί του πιεστηρίου κι οι πολιτικές τίθενται σε εφαρμογή σε διάστημα λίγων ωρών ή ημερών. Άπαντες τρέχουν να προλάβουν το χρόνο, διαβάζουν ό,τι τους επιτρέπει η ημέρα, ενώ συζητούν και αποφασίζουν ασθμαίνοντας ελπίζοντας στο καλύτερο.
Οποιαδήποτε προσπάθεια αντι-λόγου συναντά το Γολγοθά του λόγου που δικαιολογημένα φωνάζει «πρέπει να σώσουμε ζωές». Και είναι τόσο ισχυρό το ηθικό και πολιτικό βάρος αυτού του λόγου, που καθιστά κολοσσιαία την προσπάθεια να συγκροτηθεί αποτελεσματικά ένας επωφελής για το δημόσιο συμφέρον αντί-λογος.
Σε μια τέτοια ιστορική συγκυρία, οργανώσεις από όλο τον κόσμο προσπάθησαν και -σε μεγάλο βαθμό- πέτυχαν να περιορίσουν συστήματα ηλεκτρονικής καταγραφής δεδομένων για την καταπολέμηση της πανδημίας. Μια συλλογική τέτοιων δράσεων μπορείτε να διαβάσετε εδώ, στην ανοιχτή έκδοση του MeatSpace Press με τίτλο ‘Data Justice and Covid-19: Global Perspectives’. Τα ερωτήματα, λοιπόν, της Homo Digitalis πρέπει να διαβαστούν μέσα σε αυτό το πλαίσιο.
- Γιατί, λοιπόν, μας νοιάζει το 13033; Γιατί, εν μέσω πανδημίας, να καθόμαστε να ψάχνουμε ποιος κοιτάει πόσο συχνά στέλνουμε μηνύματα ή τί κάνουμε όταν δηλώνουμε ότι πάμε σουπερμάρκετ;
Όσοι μάχονται για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, έχουν μάθει να φοβούνται τις περιόδους «εκτάκτων συνθηκών». Ξέρουν καλά ότι οι θεσμοί, οι τακτικές και οι δομές που δημιουργούνται εξ αφορμής τους, δεν ξεριζώνονται εύκολα με το πέρας τους. Οι εξονυχιστικοί έλεγχοι στα αεροδρόμια, για παράδειγμα, ή η εγκατάσταση καμερών σε κάθε γωνιά ιδιωτικού και δημόσιου χώρου δεν προέκυψαν σταδιακά και σε βάθος δεκαετιών έπειτα από εξαντλητική συζήτηση μεταξύ θεσμών και πολιτών για το πώς οραματίζεται ο καθένας την οργάνωση και το μέλλον των ανθρώπινων κοινωνιών. Αντίθετα, τις εξελίξεις επιτάχυνε το κύμα «καταπολέμησης της τρομοκρατίας». Στο ίδιο ιστορικό πλαίσιο, το οπλοστάσιο μαζικής παρακολούθησης πολιτών που κατέχουν οι ΗΠΑ, χρονολογείται από την περίοδο που ακολούθησε την 11η Σεπτεμβρίου κι ό,τι γνωρίζουμε για τη λειτουργία του το οφείλουμε στον Έντουαρντ Σνόουντεν, πρώην υπάλληλο της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας των ΗΠΑ που αποφάσισε μια δεκαετία μετά να σπάσει τη σιωπή του.
- Θα κρατήσει η παρούσα κυβέρνηση, μετά την πανδημία πολιτικές παρακολούθησης και δημόσιας τάξης που θέσπισε για την καταπολέμησή της;
Μάλλον όχι.
- Θα προχωρήσει η παρούσα κυβέρνηση μετά την πανδημία σε πολιτικές έκτακτης ανάγκης για άλλους σκοπούς, που θα «δικαιολογούν» την επαναφορά του 13033;
Σχεδόν αποκλείεται.
- Υπάρχει περίπτωση, στο μέλλον, να υπάρξει κυβέρνηση η οποία επικαλουμένη τη δική της «έκτακτη ανάγκης» θα θελήσει να επιβάλλει απαγόρευση κυκλοφορίας;
Δεν αποκλείεται.
- Σε ένα τέτοιο υποθετικό σενάριο, θα υπάρχει η εμπειρία και ένα νομιμοποιητικό «ιστορικό προηγούμενο» να αναπτυχθεί ένα 13033;
Ναι.
Είναι αυτό ακριβώς το «ναι» που κάνει, νομίζω, την προσπάθεια να αξίζει τον κόπο.
Για αυτό ακριβώς το «ναι» αξίζει να βρίσκουμε το πολιτικό και ψυχικό σθένος να μιλάμε για προσωπικά δεδομένα όχι «ακόμα και αν» αλλά «ειδικά» εν μέσω εκτάκτων συνθηκών.
Πρέπει να διασφαλίσουμε πως ό,τι φτιαχτεί για την καταπολέμηση της κρίσης θα αυτοκαταστραφεί με το πέρας της και ό,τι περιορίζει τώρα τις ελευθερίες μας δε θα μπορέσει να καταγραφεί στο συλλογικό μας υποσυνείδητο ως κάτι που μπορεί να ξανασυμβεί.
Σε μια περίοδο κατά την οποία οι τεχνολογίες παρακολούθησης, αιμοδοτούμενες από τεράστια κεφάλαια επενδυτικών funds, εξελίσσονται ραγδαία και σε μια περίοδο που τεχνολογικοί γίγαντες θεμελιώνουν το εταιρικό τους μοντέλο στο εμπόριο των δικών μας δεδομένων, ο αγώνας για την προστασία της ατομικής μας ταυτότητας και αυτονομίας είναι εξ ορισμού άνισος.
Προσθέστε, τώρα, στην εξίσωση τον παράγοντα «κρίση», και το πρόβλημα πια σε προσκαλεί να το παρατήσεις.
Αναδεικνύοντας, όμως, τις πολιτικές απαρχές του δικαιώματος για την προστασία της ιδιωτικότητας, οι «έκτακτες συνθήκες» εκτός από το να την παραβιάζουν, καταφέρνουν να μας υπενθυμίζουν το αξιακό της βάρος.
Γιατί αν και λέγονται «προσωπικά» τα δεδομένα και το δικαίωμα βαφτίστηκε ως «ιδιωτικότητα», στο τέλος της ημέρας αυτό που προστατεύεται είναι το «συλλογικό» και μαζί του η κοινή μας προσπάθεια να μη σπάσει ο αρμός που υποστηρίζει τα θεμέλια της δημοκρατίας μας.
Διαβάστε, λοιπόν εδώ την επιστολή της Homo Digitalis και όσες δράσεις της ακολουθήσουν, ως μια τέτοια μικρή συνεισφορά σε μία κοινή προσπάθεια που γνώμονα έχει την ποιότητα της συλλογικής μας ταυτότητας όχι μόνο εν μέσω πανδημίας, αλλά κυρίως μετά, πολύ μετά το πέρας της.
*Ο Πέτρος Τερζής, συνιδρυτής του Pandemos Project, εκπονεί τη διδακτορική του διατριβή στο πανεπιστήμιο του Winchester με τίτλο ‘Who, then, in law is my neighbour: Judgment, responsibility and harm in the onlife world’. Eίναι μέλος της Homo Digitalis από τον Ιανουάριο του 2020.
Επιστολή στη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας για το 13033
Η επανεργοποίηση του 13033 επανέφερε πολλά ερωτήματα σχετικά με την προστασία των προσωπικών δεδομένων των πολιτών. Η Homo Digitalis έστειλε σχετική επιστολή στη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας σήμερα, 2 Δεκεμβρίου 2020.
Με την επιστολή μας τονίζουμε πολλά από τα κενά που υπάρχουν στην Πολιτική Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, η οποία είναι αναρτημένη στο forma.gov.gr.
Καθώς πρόσφατες δηλώσεις στελεχών της κυβέρνησης και δημοσιεύματα στον Τύπο έχουν εντείνει τη σύγχυση και την ανασφάλεια των πολιτών σχετικά με τη χρήση του ειδικού αριθμού 13033, θεωρήσαμε απαραίτητο να απαντηθούν ορισμένα ερωτήματα από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας.
Συγκεκριμένα τα ερωτήματά μας ήταν:
- Προβλέπεται διαδικασία άρνησης εξόδου πολιτών από την υπηρεσία 13033; Αν ναι, ποιά είναι τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται;
- Πραγματοποιείται αυτοματοποιημένη λήψη αποφάσεων ή κατάρτιση προφίλ; Αν ναι, ποιά είναι τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται;
- Ποια είναι τα κριτήρια που οδηγούν είτε στην οριστική διαγραφή ή την ανωνυμοποίηση για στατιστικούς σκοπούς όπως αυτό περιγράφεται στην Πολιτική Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων;
- Ποιά διαδικασία χρησιμοποιείται για την ανωνυμοποίηση των προσωπικών δεδομένων;
- Για πόσο χρονικο διάστημα αποθηκεύονται τα δεδομένα;
- Πού αποθηκεύονται τα δεδομένα που διατηρούνται;
- Γίνεται διαβίβαση δεδομένων σε τρίτα μέρη κι αν ναι σε ποιά και για ποιούς σκοπούς επεξεργασίας;
- Σύμφωνα με τη Πολιτική Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, προβλέπεται διαδικασία επεξεργασίας αιτήματος πολίτη για τη διόρθωση ή διαγραφή των προσωπικών δεδομένων του ή περιορισμό της επεξεργασίας τους ή δικαιώματος του αντίταξης στην εν λόγω επεξεργασία. Είναι δυνατή η διενέργεια της διαδικασίας αυτής ενόψει της ρύθμισης που δηλώνει ότι τα προσωπικά δεδομένα του χρήστη είτε διαγράφονται, είτε ανωνυμοποιούνται τη στιγμή που ο χρήστης λαμβάνει την απάντηση στο κινητό του;
Η επιστολή κοινοποιήθηκε στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, στην Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), στον Υπουργό Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνηση, κ. Πιερρακάκη και στο Γενικό Γραμματέα Εμπορίου και Προστασίας του Καταναλωτή, κ. Σταμπουλίδη.
Υπενθυμίζεται ότι η Homo Digitalis είχε στείλει αντίστοιχη επιστολή κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας στη χώρα μας, η οποία παραμένει αναπάντητη.
Το κείμενο της επιστολής είναι διαθέσιμο εδώ.
Η Homo Digitalis πρωταγωνιστεί στο ντοκιμαντέρ "Defenders of Digital"
Η Homo Digitalis πρωταγωνιστεί στο δεύτερο επεισόδιο της νέας σεζόν των Defenders of Digital.
Πρόκειται για μία σειρά μίνι-ντοκιμαντέρ του Tomorrow Unlocked με την υποστήριξη της Kaspersky για τους υπερασπιστές των δικαιωμάτων στο διαδίκτυο.
Στη σειρά άνθρωποι και οργανώσεις που αγωνίζονται σε όλο τον κόσμο για την προστασία του ελεύθερου διαδικτύου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην ψηφιακή εποχή, παρουσιάζουν τις ιστορίες τους.
Η πρώτη σεζόν είχε μεγάλη επιτυχία με πάνω από 20 εκατομμύρια θεατές!
Στο νέο επεισόδιο οι Κωνσταντίνος Κακαβούλης, Λευτέρης Χελιουδάκης και Στέφανος Βιτωράτος παρουσιάζουν την οργάνωση και μιλούν για την μάχη των ψηφιακών δικαιωμάτων και τους κινδύνους που πηγάζουν από τον αλγοριθμικό έλεγχο του περιεχομένου.
Δείτε εδώ το επεισόδιο και γνωρίστειτε καλύτερα την οργάνωσή μας!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην εταιρεία παραγωγής Giants and Titans και στους κινηματογραφιστές Κωνσταντίνο Καλαβρέζο και Αλέξανδρο Mασμανίδη για το εξαιρετικό αποτέλεσμα.
Η Homo Digitalis στη Στ' Δημοτικού των Εκπαιδευτηρίων "Κωστέα Γείτονα"
Η πανδημία έχει υποχρεώσει τα σχολεία πανελλαδικά να συνεχίσουν τη λειτουργία τους μέσω τηλεκπαίδευσης. Όμως αυτό δεν είναι αρκετό για να σταματήσει την ενίσχυση της ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των μαθητών για τα ψηφιακά τους δικαιώματα!
Στις 26 και 27 Νοεμβρίου 2020, η Homo Digitalis είχε τη μεγάλη χαρά να πραγματοποιήσει παρουσιάσεις μέσω διαδικτύου σε μαθητές της Στ’ Δημοτικού των Εκπαιδευτηρίων “Κωστέα Γείτονα”.
Ο Κωνσταντίνος Κακαβούλης, ο Στέφανος Βιτωράτος, ο Παναγιώτης Γιαλής και η Αριάνα Ράπτη μίλησαν στους μαθητές για το cyberbullying και τους τρόπους αντιμετώπισής του.
Οι μαθητές συντονίστηκαν από τα σπίτια τους και έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για ένα θέμα που τους αφορά περισσότερο από ποτέ.
Ευχαριστούμε πολύ τις υπεύθυνες καθηγήτριες και τη Διεύθυνση του σχολείου για την πρόσκληση και την άρτια διοργάνωση!
Συμμετοχή της Homo Digitalis σε συνάντηση του EDPB
Η Homo Digitalis συμμετείχε στις 27 Νοεμβρίου σε συνάντηση ενδιαφερόμενων φορέων που διοργάνωσε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Προστασίας Δεδομένων (European Data Protection Board – EDPB) διαδικτυακά αναφορικά με τη χρήση των σκοπών των έννομων συμφερόντων που επιδιώκει ο υπεύθυνος επεξεργασίας ή τρίτος ως νομική βάση της επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων.
Είχαμε τη μεγάλη τιμή και χαρά να λάβουμε μέρος ενεργά στις συζητήσεις που έλαβαν χώρα αντιπαραθέτοντας επιχειρήματα και προωθώντας της προστασία των υποκειμένων των δεδομένων έναντι ιδιωτικών συμφερόντων, μαζί με εκπροσώπους αναγνωρισμένων οργανώσεων όπως η noyb και η access now.
Εστιάσαμε την προσοχή μας στη χρήση της εν λόγω νομικής βάσης για την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων σε συγκεκριμένους κλάδους, στους οποίους παρατηρούνται έντονες προκλήσεις για την προστασία των δικαιωμάτων των υποκειμένων των δεδομένων, όπως ο κλάδος υπηρεσιών συμπεριφορικής διαφήμισης στο διαδίκτυο.
Είμαστε σίγουροι ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Προστασίας Δεδομένων με τις κατευθυντήριες γραμμές που θα εκδώσει σχετικά στο άμεσο μέλλον θα θέσει πολύ υψηλά τον πήχη προωθώντας την προστασία των υποκειμένων των δεδομένων.
Μείνετε συντονισμένοι επειδή πολύ σημαντικές δράσεις στον τομέα της συμπεριφορικής διαφήμισης έρχονται από την ομάδα της Homo Digitalis!!
Η Homo Digitalis στο PIMCity Workshop
Η Μαριλίζα Μπάκα εκπροσώπησε τη Homo Digitalis σε εργαστήριο του PIMCity Project με θέμα “Be Aware! Keep Calm and read your privacy policies”.
Το εργαστήριο είχε ως στόχο να παρέχει βασικές πληροφορίες σχετικά με τις Πολιτικές Απορρήτου και τις φόρμες συγκατάθεσης σε πελάτες και οντότητες, των οποίων οι δραστηριότητες περιλαμβάνουν την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων. Διεξήχθη online με τη συμμετοχή φορεών από όλη την Ευρώπη. Σε αυτό συμμετείχαν εκπρόσωποι Αρχών Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, εταιρειών, πανεπιστημίων και ενώσεων της κοινωνίας των πολιτών.
Η κ. Μπάκα παρουσίασε τις πλατφόρμες My Data Done Right και CAP-A.
Οι δύο πλατφόρμες έχουν ως στόχο τη διευκόλυνση της άσκησης και της απόλαυσης των δικαιωμάτων των πολιτών σχετικά με τα προσωπικά τους δεδομένα. Πετυχαίνουν το στόχο τους παρέχοντας τις πιο σημαντικές πληροφορίες κάποιων Πολιτικών Απορρήτου στους χρήστες με εύκολο και άμεσο τρόπο.
Η Homo Digitalis έχει συμμετάσχει ενεργά στην ανάπτυξη των δύο πλατφορμών.
Μια νέα ψηφιακή πραγματικότητα και η …Τηλεργασία
Γράφει ο Γιώργος Ασημακόπουλος*
Η «άφιξη» του COVID-19 άλλαξε άρδην τον τρόπο με τον οποίο ο καθένας εργάζεται. Είναι γεγονός πως ο εργασιακός τομέας έχει αρχίσει να μετασχηματίζεται σε μεγάλο βαθμό, καθώς γίνεται όλο και περισσότερο ψηφιακός. Εν έτη 2020, ένα καινούργιο κεφάλαιο πρόσβασης στην αγορά εργασίας έχει αρχίσει να ανοίγεται μπροστά μας, εκείνο της εργασίας από το σπίτι.
Μέσα από τη νέα πραγματικότητα, σχετικά με τον τομέα της εργασίας, μπορούμε να διδαχθούμε πως η συνεχής εκπαίδευση στο ψηφιακό περιβάλλον είναι πιο αναγκαία από ποτέ.
Η αμεσότητα με την οποία ένα μέρος του πληθυσμού εισήλθε σε αυτή την νέα καθημερινότητα είχε σαν αποτέλεσμα να αρχίσει να αισθάνεται «έξω από τα νερά του» και ο λόγος ήταν απλός. Η γνώση γύρω από το ψηφιακό φάσμα δεν είχε καλλιεργηθεί στον βαθμό που ο κάθε άνθρωπος θα είχε την ευχέρεια να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες.
Η νέα πραγματικότητα φέρνει μια νέα κατάσταση με τα αρνητικά της (π.χ. μείωση της άμεσης επικοινωνίας και επαφής με τους συναδέλφους μας) και τα θετικά της (π.χ. διαχείριση του χρόνου του καθενός με τον τρόπο που εκείνος επιθυμεί. Όντας εργαζόμενος από το σπίτι έχει κάποιος την δυνατότητα να δημιουργήσει το δικό του γραφείο – τον δικό του χώρο και μέσα από αυτό να προσπαθήσει έτσι ώστε να ασκεί το επάγγελμά του με την μέγιστη επιτυχία).
Ενέργειες στις οποίες μπορεί τόσο ατομικά ο πολίτης όσο και συλλογικά μία επιχείρηση ή ένας οργανισμός να προβεί
Ο κάθε πολίτης ατομικά με στόχο να παρουσιαστεί καλύτερος είναι χρήσιμο να λαμβάνει μέρος σε διάφορες εποικοδομητικές δράσεις, όπως πχ. σεμινάρια, τα οποία ενδέχεται να έχουν ως αντικείμενο διδασκαλίας το πεδίο ενδιαφέροντος του. Αρκετά είναι τα websites όπως το Coursera, edX, Udemy, τα οποία παρουσιάζουν πολλές δυνατότητες διεύρυνσης των γνώσεων του καθενός.
Η αλληλεπίδραση με γνωστά ακαδημαϊκά ιδρύματα αλλά και εξαιρετικούς instructors -χωρίς γεωγραφικούς περιορισμούς (!)- παρέχει την δυνατότητα στον καθένα ατομικά online να αποκτήσει ένα συνδυασμό γνώσεων αρκετά σημαντικό για την προσωπική του εξέλιξη. Ο καθένας επιλέγει την επιστήμη, στην οποία επιθυμεί να εκπαιδευτεί και να εξελιχθεί γνωστικά. Στόχος της διαδικασίας αυτής είναι τόσο η απόκτηση μιας εξιδεικευμένης γνώσης, όσο και ο εκσυγχρονισμός των γνώσεων που ήδη διαθέτει ο καθένας. Γίνεται σαφές πως η αφιέρωση χρόνου σε μια παρόμοια δράση είναι win-win για τον άνθρωπο ατομικά, αλλά και για την εταιρεία ή τον οργανισμό στον οποίο εργάζεται.
Αντίστοιχα, οι ενέργειες, στις οποίες μπορεί να προβεί η κάθε εταιρεία ή οργανισμός, αφορούν τόσο στην περαιτέρω εκπαίδευση του προσωπικού όσο και στην διεύρυνση της κουλτούρας του οργανισμού.
Αρχικά, η εκάστοτε εταιρεία μπορεί να εκπαιδεύσει τους εργαζομένους της μέσα από διάφορα διαδικτυακά σεμινάρια σχετικά με τομείς που γνωρίζουν άνθηση στο παρόν, αλλά έχουν και μεγάλη προοπτική στο μέλλον. Οι εργαζόμενοι θα μπορούν μέσα από ερωτήσεις, αλλά και διάφορα workshops να διευρύνουν τις γνώσεις τους πάνω σε χρήσιμους τομείς, όπως είναι αυτός των νέων τεχνολογιών και του ψηφιακού κόσμου.
Επιπρόσθετα, στις περισσότερες περιπτώσεις απαιτείται μία αλλαγή στην εταιρική κουλτούρα -μικρή ή μεγαλύτερη. Η τηλεργασία δεν πρέπει να παρουσιάζεται ως εμπόδιο, αλλά ως μία νέα ευκαιρία.
Εν συντομία χρειάζεται το περιβάλλον μιας εταιρείας να παρακινεί το εκάστοτε μέλος της να είναι σε θέση να πετύχει τους στόχους της με την μέγιστη αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα εν μέσω τηλεργασίας.
Οι προϊστάμενοι μέσα από τον ρόλο του mentor είναι ωφέλιμο να εμπνέουν τους υφιστάμενους τους, έτσι ώστε και εκείνοι να παραμένουν σε εγρήγορση, καλλιεργώντας την κατάλληλη τεχνογνωσία.
Η δημιουργία έμπνευσης θα έχει ως αποτέλεσμα το κάθε μέλος του οργανισμού να μπορεί να ξεπερνά τα προβλήματα που είναι πιθανόν να επέλθουν από την εργασία στο σπίτι. Για να επιτευχθεί αυτό, χρειάζεται να υπάρχει αρκετά μεγάλο γνωστικό υπόβαθρο στους προϊσταμένους, αλλά και επικοινωνιακές γνώσεις.
Τα παραπάνω συντελούν σε μεγάλο βαθμό στην ύπαρξη ευελιξίας, αλλά και στην διευκόλυνση ως προς την ροή πληροφοριών και γνώσης, είτε κάθετα είτε οριζόντια σε μια εταιρεία.
Γίνεται λοιπόν σαφές πως η εξοικείωση με πτυχές του τεχνολογικού κλάδου είναι πλέον must. Στόχος είναι η απόκτηση ενός μίγματος γνώσεων, που θα παρέχει στον καθένα την ευκαιρία να εξελιχθεί επαγγελματικά, αλλά και γνωστικά.
Πρόκειται για ένα καινούργιο στοίχημα για τον καθένα μας, το οποίο αφορά τις προσωπικές φιλοδοξίες και επιθυμίες για περαιτέρω προοπτικές εξέλιξης και απόκτησης νέων γνώσεων. Νέες γνώσεις, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα να μας βοηθήσουν να διευρύνουμε τους ορίζοντες μας, αλλά και να αυξήσουμε την δημιουργικότητα και την απόδοσή μας.
Η τεχνογνωσία ως προς την τηλεργασία έγκειται στην ορθή αξιοποίηση των εργαλείων που έχει κάποιος στην διάθεση του. Η ευχέρεια ως προς την χρησιμοποίηση των εργαλείων αυτών μπορεί να προσφέρει πολλά και σημαντικά οφέλη, τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα.
Είναι μια ευκαιρία για πολλούς να αποκτήσουν ένα παραπάνω expertise και παράλληλα να διευρύνουν το φάσμα των γνώσεών τους. Η σωστή χρήση της τεχνολογίας στον εργασιακό μας χώρο, όποιος και αν είναι αυτός, μπορεί να δημιουργήσει νέους ορίζοντες για εμάς και την οικονομία.
Είναι μια ευκαιρία να αναπροσαρμόσουμε τις επιθυμίες, τις προσδοκίες και τις προτεραιότητες μας.
Η ψηφιακή πραγματικότητα στην εργασία είναι γεγονός. Ας την εκμεταλλευτούμε.
*Ο Γιώργος Ασημακόπουλος είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών στο τμήμα της Διοίκησης Υπηρεσιών με ειδίκευση στην Εμπειρία Πελάτη. Πεδία έρευνας και ενδιαφέροντος του αποτελούν οι Νέες Τεχνολογίες, το Ψηφιακό Μάρκετινγκ, το Μάνατζμεντ και ο τομέας της Επικοινωνίας. Στόχος αποτελεί η περαιτέρω καλλιέργεια των γνώσεων του αλλά και η πνευματική και γνωστική του εξέλιξη.