11 οργανώσεις απευθύνουν Ανοιχτή Επιστολή στα μέλη του ΕΚ - Αποτροπή της διακίνησης τρομοκρατικού υλικού στο διαδίκτυο
Σήμερα απηυθύναμε από κοινού με άλλες 10 οργανώσεις, Ανοιχτή Επιστολή προς τα Μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Η επιστολή αυτή αφορά την ψηφοφορία για την υιοθέτηση ενός Ευρωπαϊκού Κανονισμού για την αποτροπή της διακίνησης τρομοκρατικού υλικού στο διαδίκτυο κατά την σύνοδο της Ολομέλειας του ΕΚ στις 17 Απριλίου.
Αναγνωρίζοντας τη σημασία της προτεινόμενης νομοθεσίας για την εύρυθμη λειτουργία των δημοκρατικών κοινωνιών μας, και χαιρετίζοντας τις σημαντικές βελτιώσεις που επήλθαν στο σώμα των διατάξεων της προτεινόμενης νομοθεσίας από την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (LIBE), ως συνυπογράφοντες της επιστολής ζητούμε από τα μέλη του ΕΚ να μην δεχθούν τυχόν μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα υποβαθμίσουν τις βελτιώσεις που επήλθαν στο κείμενο.
Επίσης, εστιάζουμε την προσοχή μας στις προβληματικές διατάξεις που εξακολουθούν να υπάρχουν, όπως την υποχρέωση των παρόχων υπηρεσιών φιλοξενίας να αφαιρούν περιεχόμενο εντός μίας ώρας από την σχετική ειδοποίηση.
Το πλήρες κείμενο της επιστολής βρίσκεται εδώ.
Οι υπόλοιποι υπογράφοντες οργανισμοί κατά αλφαβητική σειρά:
Ανοιχτή Επιστολή της Homo Digitalis προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό
Σήμερα, και σε συνέχεια της από 05.04.2019 Ανοιχτής Επιστολής της οργάνωσής μας στον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Αραχωβίτη, και τον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κ. Καλογήρου, απηυθύναμε Ανοιχτή Επιστολή προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, κ. Προκόπιο Παυλόπουλο και τον Πρωθυπουργό της Ελληνικής Δημοκρατίας, κ. Αλέξη Τσίπρα.
Με την επιστολή μας υπογραμμίζουμε ότι το Άρθρο 17 (ιδιαίτερα γνωστό με την προηγούμενη αρίθμηση ως Άρθρο 13) της προτεινόμενης ευρωπαϊκής οδηγίας για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και τα συγγενικά δικαιώματα στην ψηφιακή ενιαία αγορά αδυνατεί να εξασφαλίσει την ορθή στάθμιση των εμπλεκόμενων Δικαιωμάτων του Ανθρώπου με αποτέλεσμα να ανακύπτουν σοβαροί κίνδυνοι για την Ελευθερία της Έκφρασης & της Πληροφόρησης και για τον Σεβασμό της Ιδιωτικής Ζωής των χρηστών του διαδικτύου.
Πέντε (5) Κράτη Μέλη της ΕΕ απηυθύναν κοινή δήλωσή τους προς το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 05.04.2019 με την οποία τονίζουν ότι δεν θα κάνουν δεκτή την προτεινόμενη νομοθεσία, επειδή αυτή αποτυγχάνει να ενισχύσει την ολοκλήρωση της ενιαίας ψηφιακής αγοράς και δημιουργεί πιθανούς κινδύνους για τα Δικαιώματα των Ευρωπαίων πολιτών και την καινοτόμο δράση των επιχειρήσεων των χωρών της ΕΕ.
Το Άρθρο 17 της προτεινόμενης νομοθεσίας δεν συνάδει με τα υψηλά νομοθετικά πρότυπα του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ και του Συντάγματος της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Η Ελληνική Δημοκρατία θα πρέπει να δράσει ως θεματοφύλακας των δημοκρατικών αξιών και των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και να μην υπερψηφίσει την προτεινόμενη νομοθεσία στην προγραμματισμένη σύνοδο του Συμβουλίου Γεωργίας και Αλιείας (AGRIFISH) στο Λουξεμβούργο στις 15 Απριλίου.
Η επιστολή μας είναι διαθέσιμη εδώ.
Συμμετοχή στην Γενική Συνέλευση της EDRi για το 2019!
Το Σαββατοκύριακο 6-7 Απριλίου διεξήχθη στο Λονδίνο με μεγάλη επιτυχία η Γενική Συνέλευση της European Digital Rights (EDRi) για το έτος 2019! Εκεί είχε τη μεγάλη τιμή και χαρά να βρίσκεται και η οργάνωσή μας ως μέλος-παρατηρητής στην EDRi.
H Γενική Συνέλευση διοργανώθηκε φέτος από τις οργανώσεις Article 19, Open Rights Group, και Privacy International.
O μέχρι πρότινος Πρόεδρος της EDRi, Andreas Krisch, παρέδωσε τα ηνία στην Anna Fielder, την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο της οργάνωσης! Κατά τη διάρκεια της Γ.Σ. εκλέχθηκαν και τα νέα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της οργάνωσης, ήτοι Guillermo Beltra, Thomas Lohninger, και Walter van Holst, τα οποία θα πλαισιώσουν τα ήδη υπάρχοντα μέλη Katarzyna Szymielewicz και Raegan MacDonald.
Η οργάνωση μας εύχεται στα μέλη του νέου Δ.Σ. μια επιτυχημένη θητεία!
Ποιος "παίζει" με τα προσωπικά σου δεδομένα;
Της Αναστασίας Καραγιάννη
Τα βιντεοπαιχνίδια είναι πηγή διασκέδασης τόσο για τα παιδιά, όσο και για τους ενήλικες. Οι περισσότερες μελέτες που αφορούν τα βιντεοπαιχνίδια επικεντρώνονται στο περιεχόμενό τους, στο αν υποκινούν τη βία ή αν είναι ουδέτερα, είτε στις επιδράσεις που έχουν στην ψυχολογία του παίκτη. Αναρωτήθηκε, όμως, κανείς, ποιος ‘κρύβεται’ πίσω από αυτά και τι κερδίζει από τις υπηρεσίες που προσφέρει στους παίκτες, οι οποίες συνήθως είναι δωρεάν;
Πριν από το 1986 για το ‘The Legend of Zelda’ στο NES, όπως και για τα υπόλοιπα παιχνίδια σε κονσόλα, ήταν δύσκολο, έως αδύνατο, να αποθηκεύουν τα δεδομένα των παικτών τους.
Σήμερα, οι προγραμματιστές βιντεοπαιχνιδιών χρησιμοποιούν προηγμένες μεθόδους πληροφορικής, όπως το Hadoop και το MapR για τη συλλογή, επεξεργασία και ανάλυση μαζικών δεδομένων (Big Data)[2], προκειμένου να κατανοήσουν καλύτερα τη συμπεριφορά των παικτών.
Ποια δεδομένα, όμως, μπορούν να συλλέξουν οι εταιρίες μέσα από τα βιντεοπαιχνίδια τους; Τα φυσικά χαρακτηριστικά ενός παίκτη, όπως τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, η κίνηση του σώματος και τα φωνητικά δεδομένα, η τοποθεσία και οι πληροφορίες που συλλέγονται από τα κοινωνικά δίκτυα με τα οποία συνδέεται ο παίκτης είναι κάποια από αυτά.
Κάποια παιχνίδια, μάλιστα, περιέχουν αισθητήρες κίνησης, τους λεγόμενους data-gathering sensors, όπως η δημοφιλή κονσόλα Wii της Nintendo και αργότερα το Xbox Kinect.
Έτσι, οι εταιρίες συλλέγουν τα βιομετρικά δεδομένα του παίκτη, όπως το βάρος και τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, που χρειάζονται για την παροχή των υπηρεσιών ή, αλλιώς, για την εκκίνηση του παιχνιδιού.
Για παράδειγμα, το Wii συνέλεξε δεδομένα που αφορούσαν την φυσική κατάσταση του παίκτη για το δημοφιλές παιχνίδι άσκησης WiiFit[3].
Επιπλέον, εκτός από τα παραπάνω, παρακολουθείται και η κοινωνική συμπεριφορά του παίκτη από τις αποφάσεις που παίρνει κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, όπως η ιδιοσυγκρασία του, οι ηγετικές του ικανότητες, οι φόβοι και οι πολιτικές του πεποιθήσεις.
Δείτε για παράδειγμα τις ερωτήσεις στο παιχνίδι Catherine. “Επιλέγετε προσεκτικά ποια εσώρουχα θα φορέσετε κάθε μέρα;” “Έχετε εξαπατήσει ποτέ τον/την σύντροφό σας;” Το Catherine είναι ένα βιντεοπαιχνίδι που αναπτύχθηκε από τον Atlus και αφορά τις ερωτικές σχέσεις και τα ηθικά διλήμματα που προκύπτουν από την δέσμευση των συντρόφων.
Ο Vincent, ο πρωταγωνιστής του παιχνιδιού, πρέπει να αποφασίσει αν θα επιλέξει την κοπέλα του Katherine ή την γοητευτική κοπέλα Catherine. Το παιχνίδι κυκλοφόρησε από το Atlus για το PlayStation 3 και το Xbox 360 στην Ιαπωνία και τη Βόρεια Αμερική το 2011, ενώ για Microsoft Windows θα κυκλοφορήσει από τη Sega μέσα στο 2019.
Ακόμη, οι παίκτες χρειάζεται σε κάποια βιντεοπαιχνίδια να αγοράζουν και τα προϊόντα του, όπως στο Fortnite. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι εταιρίες γνωρίζουν και αποθηκεύουν τα στοιχεία των πιστωτικών καρτών ή των τραπεζικών λογαριασμών, με τα οποία πραγματοποιείται η πληρωμή. Όλα αυτά τα δεδομένα χρησιμοποιούνται από τις εταιρίες προκειμένου να καταγράφουν ποιος χρησιμοποιεί τα προϊόντα τους και πως μπορούν να του τα προωθήσουν.
Ήδη από το 2005 με την κυκλοφορία των Xbox 360 είχαν συνδεθεί τα βιντεοπαιχνίδια με την παρακολούθηση των παικτών. Σύμφωνα με την Stéphanie Perotti η Ubisoft χρησιμοποιεί τα δεδομένα των πελατών της κυρίως για λόγους μάρκετινγκ αλλά και για δημογραφικές μελέτες που έχουν σχεδιαστεί για τη συνεχή βελτίωση των προϊόντων και των υπηρεσιών που προσφέρουν, ούτως ώστε να διασφαλιστεί ότι ανταποκρίνονται στις προσδοκίες των πελατών.
Εκτός, όμως, από τους λόγους μάρκετινγκ, οι εταιρείες μπορούν στην πραγματικότητα να βελτιώσουν τα παιχνίδια που παράγουν με βάση τα δεδομένα των χρηστών τους. Ο προγραμματιστής της επιτυχημένης σειράς Candy Crush, διαπίστωσε ότι πολλοί χρήστες της εγκατέλειψαν το παιχνίδι στο επίπεδο 65. Έτσι, έκανε το Επίπεδο 65 ευκολότερο, ώστε οι χρήστες να συνεχίζουν να είναι σε θέση να παίζουν.
Τι μπορείτε να κάνετε, λοιπόν, για να αποτρέψετε τη συλλογή των προσωπικών σας δεδομένων; Καλό θα ήταν να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν κατεβάζετε ένα παιχνίδι ή το εγκαθιστάτε.
Συγκεκριμένα, να ελέγχετε την πολιτική απορρήτου της εφαρμογής, τους όρους χρήσης και εγκατάστασης του παιχνιδιού, καθώς και πού δίνετε τη συγκατάθεσή σας για την συλλογή και επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων.
Και αυτό διότι τις περισσότερες φορές οι εταιρίες ζητούν πρόσβαση στα δεδομένα σας. Θα θέλατε προκειμένου να παίξετε ένα βιντεοπαιχνίδι, η εταιρεία που το εμπορεύεται να βλέπει τι ακριβώς κάνετε όταν βρίσκεστε μπροστά στον υπολογιστή σας ή ποιος άλλος βρίσκεται στον ίδιο χώρο μαζί σας;
Τέλος, παρατηρούμε ότι τα βιντεοπαιχνίδια έχουν ενταχθεί πράγματι στην καθημερινή ζωή και την κουλτούρα των νέων. Αξίζει να επισημανθεί ότι σύμφωνα με μία έρευνα του nature human behavior το 94% των γονέων γνωρίζει ότι τα παιδιά τους παίζουν βιντεοπαιχνίδια, γι’ αυτό το λόγο και φροντίζουν να τα επιτηρούν. Ωστόσο, οι αντιδράσεις γύρω από τα βιντεοπαιχνίδια ποικίλουν.
Μιλώντας για τις αντιδράσεις και τις κριτικές που έχουν υποστηριχτεί γύρω από την κουλτούρα των βιντεοπαιχνιδιών αξίζει να γίνει μία σύντομη αναφορά στο #Gamergate. Πιο αναλυτικά, το #GamerGate είναι ένα διαδικτυακό κίνημα που ξεκίνησε κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στο Twitter και στο Facebook, τον Αύγουστο του 2014 εξαιτίας μίας δημοσίευσης του Eron Gjoni σε ένα blog.
Συγκεκριμένα, ο Eron αποκάλυψε την κρυφή σχέση της πρώην συντρόφου του, Zoe Quinn, με τον συντάκτη του Kotaku προκειμένου να γράψει μία θετική κριτική για το παιχνίδι της Depression Quest.
Έπειτα από τις αρνητικές κριτικές που δημοσίευσε ο Eron, η Zoe Quinn δέχτηκε απειλές για την ζωή της μέσω email, ενώ έπεσε και θύμα hacking στους λογαριασμούς της σε Tumblr, Dropbox και Skype. Απειλές βιασμού και κατά της ζωής δέχθηκε και η Brianna Wu, η οποία μίλησε αρνητικά για τους υποστηρικτές του #Gamergate.
Αν πρέπει να προτείνουμε, λοιπόν, μία λύση στο πρόβλημα της παραβίασης της ιδιωτικότητας και των προσωπικών δεδομένων, σίγουρα αυτή δεν είναι η απαγόρευση, αλλά η προστασία και η ενημέρωση.
Για αυτόν τον λόγο, την επόμενη φορά που θα παίξετε, ελέγξτε νωρίτερα…ποιος παίζει με ποιον!
[1] https://saferinternet4kids.gr/press-newsletter/press/fortnite-2/.
[2] Marios M. Giakalaras,Christos P. Tsongidis, Posthuman:Biometrics, Big Data and Videogames,Department of Cultural Technology and Communication, University Of Aegean.
[3] Alexander Dean Cybulski, Enclosures at Play: Surveillance in the Code and Culture of Videogames.
[4] http://www.theesa.com/wp-content/uploads/2017/09/EF2017_Design_FinalDigital.pdf .
[5] Stephen R. Mallory, Cultivating GamerGate.
Ανοιχτή επιστολή στο πλαίσιο της επικύρωσης της προτεινόμενης ευρωπαϊκής οδηγίας για την Πνευματική Ιδιοκτησία
H Homo Digitalis απηύθυνε σήμερα ανοιχτή επιστολή προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Αραχωβίτη και τον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κ. Καλογήρου στο πλαίσιο της διαδικασίας επικύρωσης της προτεινόμενης ευρωπαϊκής οδηγίας για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και τα συγγενικά δικαιώματα στην ψηφιακή ενιαία αγορά και την τροποποίηση των Οδηγιών 96/9/ΕΚ και 2001/29/ΕΚ από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην προγραμματισμένη σύνοδο του Συμβουλίου Γεωργίας και Αλιείας (AGRIFISH) στο Λουξεμβούργο στις 15.04.2019.
Δες το κείμενο της επιστολής εδώ.
Το νέο τεύχος του GDPR Today είναι εδώ!
Το νέο τεύχος του GDPR Today κυκλοφόρησε στις 25 Μαρτίου 2019.
Περιέχει πλούσια αρθρογραφία αναφορικά με τις τελευταίες εξελίξεις σε επίπεδο Κρατών Μελών και Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ζητήματα που αφορούν την εφαρμογή των διατάξεων του GDPR.
Ακόμη, διαθέτει την ενότητα «GDPR σε αριθμούς» στην οποία βρίσκονται στατιστικά στοιχεία για τον αριθμό των παραπόνων και τον αριθμό των γνωστοποιήσεων παραβίασης δεδομένων σε επτά χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου.
Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά το Γραφείο Επιτρόπου Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα της Κύπρου και την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα της Ελλάδας για την αγαστή συνεργασία και την παραχώρηση από μέρους τους των αναγκαίων στατιστικών στοιχείων.
Το τεύχος αυτό επιμελήθηκε η οργάνωση Open Rights Groups.
Μαζί με την Homo Digitalis, συμμετείχαν οι εξής οργανώσεις:
Η Homo Digitalis σε συνάντηση με τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Δικαιοσύνης
Σήμερα, 29.03.2019, η Homo Digitalis είχε μία πολύ σημαντική και ενδιαφέρουσα συνάντηση με τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κ. Γεώργιο Σάρλη, σχετικά με την κατάρτιση του Σχεδίου Νόμου, το οποίο εφαρμόζει τον GDPR και ενσωματώνει την Οδηγία 2016/680 της ΕΕ.
Την οργάνωσή μας εκπροσώπησαν οι Κωνσταντίνος Κακαβούλης και Στέφανος Βιτωράτος, οι οποίοι υποστήριξαν την υιοθέτηση ρυθμίσεων με σκοπό την πληρέστερη προστασία των πολιτών. Μείνετε συντονισμένοι για περισσότερες λεπτομέρειες!
Σεμινάριο “Regulating Social Media” με συμμετοχή της Homo Digitalis
Την Τετάρτη 27 Μαρτίου 2019 έλαβε χώρα το σεμινάριο “Regulating Social Media” στη Νομική Βιβλιοθήκη (Μαυρομιχάλη 23, Αθήνα). Το σεμινάριο παρακολούθησαν νέοι νομικοί, οι οποίοι ευαισθητοποίηθηκαν και ενημερώθηκαν σχετικά με ζητήματα που προκύπτουν από τη χρήση social media.
Εισηγητές ήταν οι κύριοι Ιωάννης Γιαννακάκης, δικηγόρος, και Βασίλης Βασιλόπουλος, DPO της ΕΡΤ Α.Ε. και μέλος της Homo Digitalis. Παρενέβη ο κ. Ιωάννης Μοροζίνης, δικηγόρος.
Ο κ. Βασιλόπουλος παρουσίασε τα νομικά και δεοντολογικά ζητήματα σχετικά με τη χρήση social media εκπροσωπώντας την οργάνωσή μας.
Στην προετοιμασία της παρουσίασης συμμετείχαν οι Μαίρη Μουζάκη, Μαρία-Αλεξάνδρα Παπουτσή, Αγαμέμνων Γαβριηλίδης, Χάρης Κυρίτσης, Χριστίνα Καλογεροπούλου, Γιάννης Ντόκος, Κατερίνα Ψυχογυιού, Στέργιος Κωνσταντίνου, Ιφιγένεια Γάκη, Αναστάσιος Αραμπταζής, Βαγγέλης Φαρμακίδης, Νίκος Γιάνναρος, Κωνσταντίνος Κακαβούλης.
Το καθένα από τα μέλη μας προσέγγισε τα θέματα που ανακύπτουν από τη χρήση των social media ανάλογα με την εξειδικευσή του.
Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους εργάστηκαν για αυτό το σεμινάριο και τον κ. Βασιλόπουλο για την εξαιρετική παρουσίαση!
Facial Recognition: Ανυποψίαστοι πολίτες στο στόχαστρο των Βρετανικών αρχών επιβολής του νόμου
Γράφει ο Λευτέρης Χελιουδάκης
Πώς θα σου φαινόταν εάν ήσουν με τους φίλους σου ή την οικογένεια σου σε μία συναυλία και χωρίς να το γνωρίζεις κάμερες που χρησιμοποιούν σύστημα αναγνώρισης προσώπων κατέγραφαν την κάθε σου κίνηση; Το σενάριο αυτό δυστυχώς αποτελεί πραγματικότητα στο Ηνωμένο Βασίλειο, και δεν περιορίζεται μόνο σε συναυλίες , αλλά και σε άλλες εκδηλώσεις όπως αγώνες ποδοσφαίρου, ή ακόμα και σε πολυσύχναστους δρόμους, εμπορικά κέντρα και ειρηνικές διαμαρτυρίες!
Προτού μιλήσουμε με λεπτομέρειες για το τι ακριβώς συμβαίνει στο Ηνωμένο Βασίλειο και για το πώς αναγνωρισμένες οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών όπως η Privacy International και η Liberty μάχονται κατά αυτού, ας δούμε τι είναι η τεχνολογία αναγνώρισης προσώπων και με ποιες τεχνικές επιτυγχάνεται.
Facial Recognition Software/ Λογισμικό Αναγνώρισης Προσώπου
Το λογισμικό Αναγνώρισης Προσώπου χρησιμοποιείται για την αναγνώριση ή την ταυτοποίηση ενός υποκειμένου με βάση την ψηφιακή του απεικόνιση σε μία φωτογραφία ή ένα βίντεο.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η αναγνώριση/ταυτοποίηση ενός ανθρώπου με βάση την εν λόγω τεχνολογία χωρίζεται σε δύο στάδια: Α) την ανίχνευση και καταγραφή μέσω κάμερας συγκεκριμένων χαρακτηριστικών του προσώπου ενός ατόμου, όπως την απόσταση μεταξύ του μετώπου και του σαγονιού, την απόσταση μεταξύ των ματιών, το σχήμα των ζυγωματικών, τις έσω και έξω γωνίες των ματιών και το βάθος αυτών, ή το πλάτος της μύτης, τα οποία δημιουργούν έναν μοναδικό αποτύπωμα του κάθε προσώπου και Β) την εξαγωγή αυτών των χαρακτηριστικών και τη σύγκρισή τους με ψηφιακές απεικονίσεις υποκειμένων σε υπάρχουσες βάσεις δεδομένων.
Διάφορες τεχνικές έχουν αναπτυχθεί στο πλαίσιο αυτής της τεχνολογίας. Παραδείγματα αυτών αποτελούν:
-η τρισδιάστατη μέθοδος αναγνώρισης προσώπου η οποία μπορεί να αντιμετωπίζει προβλήματα που δυσχεραίνουν την αναγνώριση/ταυτοποίηση προσώπων, όπως οι αλλαγές στο φωτισμό και στην έκφραση των προσώπων, ή η θέση των προσώπων σε προφίλ,
-η χρήση κάμερας θερμικής απεικόνισης, η οποία αναγνωρίζει το σχήμα του κεφαλιού ενός υποκειμένου, δεν επηρεάζεται από διάφορα αξεσουάρ όπως γυαλιά και μακιγιάζ και λειτουργεί αποδοτικά με μειωμένο ή καθόλου φωτισμό,
-η ανάλυση της υφής του δέρματος του προσώπου, η οποία εστιάζει και φωτογραφίζει ένα μικρό τμήμα της επιφάνειας του προσώπου (skinprint), αναγνωρίζοντας την υφή, τις γραμμές, και τους πόρους στο δέρμα του ατόμου, και
-η χρήση τεχνολογίας Deep Learning, η οποία αποτελεί την πλέον δημοφιλή τακτική τα τελευταία 4 χρόνια στον συγκεκριμένο τομέα, αυξάνοντας την ακρίβεια με την οποία το λογισμικό μπορεί να αναγνωρίζει/ταυτοποιεί διαφορετικά πρόσωπα.
Τί συμβαίνει στο Ηνωμένο Βασίλειο;
Η χρήση τεχνολογίας αναγνώρισης προσώπου χρησιμοποιείται ήδη ως ένα πιλοτικό πρόγραμμα από τις αστυνομικές αρχές του Λονδίνου (London Metropolitan Police) και της Νότιας Ουαλίας (South Wales Police). Δεν υπάρχει καμία νομοθεσία που να επιτρέπει τη χρήση της εν λόγω τεχνολογίας από τις αστυνομικές αρχές, ενώ δεν έχουν εκδοθεί πολιτικές ορθής χρήσης αυτής της τεχνολογίας ή κατευθυντήριες οδηγίες από την κυβέρνηση. Επομένως, δεν υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών.
Τεχνολογία αναγνώρισης προσώπων χρησιμοποιείται χωρίς προηγούμενη ενημέρωση σε φεστιβάλ μουσικής, σε αγώνες ποδοσφαίρου, σε πολυσύχναστους δρόμους και σε διαδηλώσεις.
Για παράδειγμα, τον Μάρτιο του 2018 η αστυνομία της Νότιας Ουαλίας χρησιμοποίησε τη τεχνολογία αυτή σε μία ειρηνική πορεία. Ο κ. Ed Bridges, κάτοικος του Cardiff, συμμετείχε σε αυτή την πορεία και μαζί με την Liberty ξεκίνησαν νομικές δράσεις για τον τερματισμό της χρήσης της εν λόγω τεχνολογίας από τις αστυνομικές αρχές. Λίγους μήνες αργότερα, και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο του 2018 αποκαλύφθηκε ότι το Trafford Shopping Center, το τρίτο μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο στο Ηνωμένο Βασίλειο, χρησιμοποιούσε κρυφά για έξι μήνες τεχνολογία αναγνώρισης προσώπων σε συνεργασία με τις αστυνομικές αρχές του Μάντσεστερ (Greater Manchester Police) και σκάναρε τα πρόσωπα περίπου 15 εκατομμυρίων ανθρώπων!
Όπως περιγράψαμε νωρίτερα, τα πρόσωπα των υποκειμένων πρέπει προκειμένου να ταυτοποιηθούν /αναγνωρισθούν να συγκριθούν με απεικονίσεις υποκειμένων σε υπάρχουσες βάσεις δεδομένων. Από πού λοιπόν προέρχονται οι απεικονίσεις που βρίσκονται σε αυτές τις βάσεις δεδομένων;
Διάφορες είναι οι πηγές: Βάσεις Δεδομένων από πολίτες που κάποτε βρέθηκαν υπό κράτηση, αλλά που δεν κρίθηκαν απαραίτητα ένοχοι για κάποια παραβίαση του νόμου, από βάσεις δεδομένων των αστυνομικών αρχών που περιλαμβάνουν ανθρώπους με προβλήματα ψυχικής υγείας, ακόμη και από φωτογραφίες που βρίσκονται σε κοινωνικά δίκτυα!
Η εκστρατεία της Privacy International και της Liberty: Neighbourhood Watched
Δυστυχώς, η χρήση της τεχνολογίας αναγνώρισης προσώπου δεν είναι το μόνο «όπλο» στη διάθεση των αστυνομικών αρχών του Ηνωμένου Βασιλείου. Πλήθος οχληρών και παρεμβατικών τεχνολογιών χρησιμοποιούνται, όπως η παρακολούθηση την κοινωνικών μέσων δικτύωσης ή το απομακρυσμένο hacking σε συσκευές κινητής τηλεφωνίας!
Προκειμένου να ενισχύσουν την ευαισθητοποίηση του κοινού για το τι ακριβώς είναι ικανός να κάνει ο αστυνομικός της γειτονιάς τους, και αποσκοπώντας στην άσκηση πίεσης για μια δημόσια διαβούλευση με όλους τους εμπλεκόμενους κρατικούς και ιδιωτικούς φορείς, η Liberty και η Privacy International ξεκίνησαν την εκστρατεία «Neighbourhood Watched».
Η συγκεκριμένη εκστρατεία περιλαμβάνει λεπτομερές επεξηγηματικό υλικό σε απλή γλώσσα που αποτυπώνει με απλό και άμεσο τρόπο τις επιπτώσεις από την χρήση της εκάστοτε τεχνολογίας στα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Χαρακτηριστικά, η χρήση της τεχνολογίας αναγνώρισης προσώπων, δεν έρχεται σε σύγκρουση μόνο με την προστασία της ιδιωτικότητας. Τόσο η ελευθερία της έκφρασης όσο και η προστασία του συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι περιορίζονται αναπόφευκτα, εφόσον όταν γνωρίζεις ότι η παραμικρή σου κίνηση σε δημόσιους χώρους βιντεοσκοπείται και το πρόσωπό σου μπορεί να ταυτοποιηθεί αυτόματα, αλλάζεις την συμπεριφορά σου, και μειώνεις την ενεργή συμμετοχή σου σε διαδηλώσεις και πορείες ή ακόμα και σε εκδηλώσεις ψυχαγωγικού χαρακτήρα.
Βέβαια, σημαντικά προβλήματα δημιουργούνται και αναφορικά με την απαγόρευση των διακρίσεων. Συγκεκριμένα, οι αστυνομικές αρχές συχνά στοχοποιούν συγκεκριμένες κοινότητες ή εκδηλώσεις με αποτέλεσμα να συγκεντρώνεται μεγάλη προσοχή σε αυτές και να ξεφεύγουν από τα «ρανταρ» των αστυνομικών αρχών άλλες παράνομες συμπεριφορές. Επομένως, οι συγκεκριμένες κοινότητες και εκδηλώσεις στιγματοποιούνται, και οδηγούνται αναπόφευκτα στο περιθώριο.